21 Mart 2008 Cuma

Darağcında Üç Fidan

Yürüdüler...
Ayaklarında pranga ile yürüdüler...
Bizim yaşlarımızdalardı...
İnançları vardı, düşünceleri vardı hepsinin...
Çoğumuzun sahip olmadığı dik bir duruş,yıkılmayacak idealleri vardı...
Başları dik yürüdüler...
Ölüme yürüdüler...
Önce son istekleri soruldu.
Bir dal kaliteli sigaraydı istediği birinin.
Birisi ,kardeşim benim yüzümden hastadır ona iyi bakın, istedi.
Birisi ,apar topar getirdiler ayağımda lastik ayakkabı var babam görürse üzülür hücrededir asıl ayakkabılarım, dedi; babasına verilsin ayakkabıları istedi.
Yürüdüler...
Son sözleri yankılandı sabaha karşı Mamak'ta...

"Yaşasın tam bağımsız Türkiye!Yaşasın işçiler ve köylüler!Yaşasın halkların kardeşliği!Kahrolsun faşizm!"



Ölür darağcında üç fidan!
Bilesin ki,
Ölüm küçük bir yalan,
Öldü sandı bilmeyen,
Öldü sandı öldüren,
Öldü sandı izleyen...
Ama ölüm küçük bir yalan,
Boynundaki ip kadar keskin,
Ayağındaki sehpa kadar geçici,
Gözündeki yaş kadar acı,
Ama yalan...
Ne Gezmiş öldü,ne Aslan...
Düşüncelere İnan...
Ölürsen bir gün, sabaha karşı,
Elin yumruk, kalbin de kızıl kan,
Unutma ölüm sadece yalan...

Dilan Gün Serdar

1 yorum:

Unknown dedi ki...

doğrusu kıskandım bu yazını..