"Öhö çok hastayım..."

Uzun süredir yazamadım. İnternetim yoktu yahu, yoksa iyiyim merak etmeyin.
Yok iyi değilim aslında. Hasta oldum. Boğazlarım böyle şiş şiş oldu. Dün dondurma yemiştim. Ve açım. Yurttaki kızların "ocak işgali"inin bitmesini bekliyorum. Tek ocak var ve sırada bekleyen; pasta üstüne dökülmek üzere bir puding, birden hamarat olan başka bir arkadaşın yaptığı kısır için pişirilecek salça, ve burnum tıkalı olduğu için ağzım kuru olmasa ağzımdan sular akarak bakacağım süper bir gözlemeyi pişirmeyi bekleyen iki arkadaş var daha önümde. Yaklaşık olarak 1 saat sonra ben de yemek yapıp yiyebileceğim sanırım. Yoksa gizli silahımı kullanıp, köpek yavrusuvari bir bakış atıp, inceden öksürerek;
"Öhö çok hastayım be ablalarım...bir tas sıcak yemek yiyeyim?" desem mi?
Ama anlam veremediğim bir şekilde çılgınca muhteşem yemekler yapıyorlar şu anda!
.
.
.
Ah evet ben bunları yazarken Tuğba odama gelip;
"Kıız siz napıyorsunuz?" dedi...oda arkadaşımla beni kast ederek...
"Neyi napıyoruz?"
"E kızım bugün 'gün' yapcaktık ya!!!"
Kafama dank etti...geçen hafta böyle kızlarla bugün için çok güzel yemekler yapıp yemeyi planlamıştık. Ve ben patates salatasıyla mercimek köftesi yaparım demiştim (neyime güveniyorsam)
"Eöö...", köpek yavrusu bakışı hemen yetişti, ince hasta bir sesle:
"Ben çok hastayım Tuğba..." (Duyan da ince hastalığa tutulmuşum, üç aylık ömrüm var sanır.)
Hemen anaç tavırla Tuğba;
"Ah canım ya olsun biz bir sürü şey yaptık onları yersiniz."
iç ses: "Heleloy!"
ben: "Öhö çok sağol, boğazım da çok şiş ama yiyebilirim sanırım..."
.
.
.
Sonra bunları yazarken birden kafama tekrar bir şey dank etti. Böyle eli boş gitmek olmaz. Bugün marketten garnitür aldığımı fark ederek şip şak bir rus salatası yaptım.
Evet evet az önce yaptım ve yazıma devam ediyorum.
Gerçi biraz az oldu ama napayım yani;

"Öhö çok hastayım..." değil mi?

(Süper yemekler yapmışlar.Vallahi seviyorum yurttaki kızları.İlaç da verdiler bana. hihi)